Heimefuggelen

Gauken o ørrin o tøppin va brøar, o so ha dei gjort den avtala, åt den, som fysst vakna om mørgon, skulde vera heimefuggelen. 

"No ser e so-o-le!" sa tøppin han va vakjin fysst han. 

"Hu, hu! mi ku! Gullpru!" sa gauken, då vakna han.

"Prrr, kjære brør, kjære brør, skjifte rett!" sa ørrin, han blei sist.

So blei tøppin heimefuggelen, o dei andre laut vera ville.

Kjelde: Tov Flatin, Gamalt frå Numedal IV, s. 7.